s.

cf. ՀԱԿԱԴԱՐՁՈՒԹԻՒՆ. Հակադարձիլն. անդրադարձիլն, եւ հակադարձն բան.

Վասն հակադարձմանց։ Հակադարձումն միում կամ երկուց։ Նախ զհակադարձմունսն ասէ. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)

Այլոց բանից, եւ սոցա հակադարձումն. (Պղատ. տիմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հակադարձումն հակադարձմունք
accusatif հակադարձումն հակադարձմունս
génitif հակադարձման հակադարձմանց
locatif հակադարձման հակադարձմունս
datif հակադարձման հակադարձմանց
ablatif հակադարձմանէ հակադարձմանց
instrumental հակադարձմամբ հակադարձմամբք